upokarzać się

См. также в других словарях:

• upokarzać się – upokorzyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} poniżać się, okazując pokorę, uległość, skruchę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Prosząc o jego względy, upokorzył się przed nim. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• upokarzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, upokarzaćam, upokarzaća, upokarzaćają, upokarzaćany {{/stl 8}}– upokorzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, upokarzaćrzę, upokarzaćrzy, upokarzaćrzony {{/stl 8}}{{stl 7}} wywoływać w kimś uczucie poniżenia, wstydu,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zniżać się – zniżyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmieniać położenie, przechodząc na niższy poziom; opuszczać się, opadać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Samolot zniża się nad ziemią. Słońce się zniżyło ku zachodowi. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• czołgać się — ndk I, czołgać sięam się, czołgać sięasz się, czołgać sięają się, czołgać sięaj się, czołgać sięał się «posuwać się naprzód w pozycji leżącej, na brzuchu, na czworakach itp.; pełzać» Czołgać się na kolanach, na łokciach. przen. a) «o mgle, dymie… …   Słownik języka polskiego

• upadlać się – upodlić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się podłym, niegodziwym, nikczemnym, złym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Upadlał się przez nieustanne kłamstwa. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• płaszczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przybierać kształt płaski, spłaszczony pod wpływem uciskania, gniecenia itp.; spłaszczać się, rozpłaszczać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nos płaszczy się o szybę. {{/stl 10}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• upokorzyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}upokarzać (się) . {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• upokorzyć — dk VIb, upokorzyćrzę, upokorzyćrzysz, upokorzyćkórz, upokorzyćrzył, upokorzyćrzony upokarzać ndk I, upokorzyćam, upokorzyćasz, upokorzyćają, upokorzyćaj, upokorzyćał, upokorzyćany «poniżyć kogoś, obrazić czyjąś godność, dumę, ambicję» Upokorzyć… …   Słownik języka polskiego

• głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… …   Słownik języka polskiego

• noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… …   Słownik języka polskiego

• płaszczyć — ndk VIb, płaszczyćczę, płaszczyćczysz, płaszcz, płaszczyćczył, płaszczyćczony «robić coś płaskim, nadawać czemuś płaski kształt przez gniecenie, wałkowanie, prasowanie itp.; rozpłaszczać, spłaszczać» Płaszczyć nos o szybę okienną. płaszczyć się 1 …   Słownik języka polskiego